írjaim

Hungarian

Etymology

ír + -jaim (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈiːrjɒʲim]
  • Hyphenation: ír‧ja‧im

Noun

írjaim

  1. first-person singular (multiple possessions) possessive of ír

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative írjaim
accusative írjaimat
dative írjaimnak
instrumental írjaimmal
causal-final írjaimért
translative írjaimmá
terminative írjaimig
essive-formal írjaimként
essive-modal írjaimul
inessive írjaimban
superessive írjaimon
adessive írjaimnál
illative írjaimba
sublative írjaimra
allative írjaimhoz
elative írjaimból
delative írjaimról
ablative írjaimtól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.