çalma

See also: calma, calmá, calmà, and čalma

Azerbaijani

Çalmalı ağsaqqal

Etymology

From Proto-Turkic *č(i)al-.

Pronunciation

  • IPA(key): [t͡ʃɑɫˈmɑ], [t͡sɑɫˈmɑ]
  • Hyphenation: çal‧ma

Noun

çalma (definite accusative çalmanı, plural çalmalar)

  1. turban

Declension



Tatar

Noun

çalma

  1. turban

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چالمه (çalma).

Noun

çalma (definite accusative çalmayı, plural çalmalar)

  1. ringing of a bell as a signal
    Saatın çalmasını duyamayacak kadar sağırlaştı.[He/She/It] has become so deaf that [he/she/it] cannot hear the ringing of the clock's alarm.
  2. the act of stealing
    Şeriat'te dört gram altın değerinden fazlasını çalmanın cezası, elin kesilmesidir.In Sharia, to steal more than a value of four grams of gold results in the amputation of the hand.
  3. (music) to play
    Mozart, beş yaşında konser verecek kadar iyi piyano çalan bir dâhi çocuktu.Mozart was a prodigy who could play piano in a concert with five.

Declension

Inflection
Nominative çalma
Definite accusative çalmayı
Singular Plural
Nominative çalma çalmalar
Definite accusative çalmayı çalmaları
Dative çalmaya çalmalara
Locative çalmada çalmalarda
Ablative çalmadan çalmalardan
Genitive çalmanın çalmaların
Predicative forms
Singular Plural
1st singular çalmayım çalmalarım
2nd singular çalmasın çalmalarsın
3rd singular çalma
çalmadır
çalmalar
çalmalardır
1st plural çalmayız çalmalarız
2nd plural çalmasınız çalmalarsınız
3rd plural çalmalar çalmalardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.