áilteoir

Irish

Etymology

From áilt (“prank, lark”) +‎ -óir.

Pronunciation

Noun

áilteoir m (genitive singular áilteora, nominative plural áilteoirí)

  1. trickster, practical joker
  2. clown

Declension
Declension of áilteoir

Third declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative áilteoir áilteoirí
Vocative a áilteoir a áilteoirí
Genitive áilteora áilteoirí
Dative áilteoir áilteoirí

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an t-áilteoir na háilteoirí
Genitive an áilteora na n-áilteoirí
Dative leis an áilteoir

don áilteoir

 leis na háilteoirí

Derived terms
  • áilteoireacht f (“(act of) tricking, joking”)
  • áilteortha (“tricky, roguish”, adjective)
  • fo-áilteoir m (“zany”, noun)
  • áilteach (“prankish”, adjective)

Mutation
Irish mutation
RadicalEclipsiswith h-prothesiswith t-prothesis
áilteoir n-áilteoir háilteoir t-áilteoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.