zniknąć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɲik.nɔɲt͡ɕ/

Verb

zniknąć pf (imperfective znikać)

  1. (intransitive) to disappear, to vanish

Conjugation
Conjugation of zniknąć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zniknąć
future tense 1st zniknę znikniemy
2nd znikniesz znikniecie
3rd zniknie znikną
past tense 1st zniknąłem zniknęłam zniknęliśmy zniknęłyśmy
2nd zniknąłeś zniknęłaś zniknęliście zniknęłyście
3rd zniknął zniknęła zniknęło zniknęli zniknęły
conditional 1st zniknąłbym zniknęłabym zniknęlibyśmy zniknęłybyśmy
2nd zniknąłbyś zniknęłabyś zniknęlibyście zniknęłybyście
3rd zniknąłby zniknęłaby zniknęłoby zniknęliby zniknęłyby
imperative 1st niech zniknę zniknijmy
2nd zniknij zniknijcie
3rd niech zniknie niech znikną
anterior adverbial participle zniknąwszy
impersonal past zniknięto
verbal noun zniknięcie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.