zamuczeć

Polish

Etymology

From za- +‎ muczeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈmu.t͡ʂɛt͡ɕ/

Verb

zamuczeć pf (imperfective muczeć)

  1. (intransitive) to moo (let out a single “moo”)

Conjugation
Conjugation of zamuczeć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive zamuczeć
future tense 1st zamuczę zamuczymy
2nd zamuczysz zamuczycie
3rd zamuczy zamuczą
past tense 1st zamuczałem zamuczałam zamuczeliśmy zamuczałyśmy
2nd zamuczałeś zamuczałaś zamuczeliście zamuczałyście
3rd zamuczał zamuczała zamuczało zamuczeli zamuczały
conditional 1st zamuczałbym zamuczałabym zamuczelibyśmy zamuczałybyśmy
2nd zamuczałbyś zamuczałabyś zamuczelibyście zamuczałybyście
3rd zamuczałby zamuczałaby zamuczałoby zamuczeliby zamuczałyby
imperative 1st niech zamuczę zamuczmy
2nd zamucz zamuczcie
3rd niech zamuczy niech zamuczą
anterior adverbial participle zamuczawszy
impersonal past zamuczano
verbal noun zamuczenie
  • (noun) mućka, muczenie
  • (interjection) mu

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.