yleiskieli

Finnish

Etymology

yleinen (common) + kieli (language)

Noun

yleiskieli

  1. (linguistics) standard language (variety of a language used in public discourse)
  2. (linguistics) lingua franca

Declension

Inflection of yleiskieli (Kotus type 26/pieni, no gradation)
nominative yleiskieli yleiskielet
genitive yleiskielen yleiskielten
yleiskielien
partitive yleiskieltä yleiskieliä
illative yleiskieleen yleiskieliin
singular plural
nominative yleiskieli yleiskielet
accusative nom. yleiskieli yleiskielet
gen. yleiskielen
genitive yleiskielen yleiskielten
yleiskielien
partitive yleiskieltä yleiskieliä
inessive yleiskielessä yleiskielissä
elative yleiskielestä yleiskielistä
illative yleiskieleen yleiskieliin
adessive yleiskielellä yleiskielillä
ablative yleiskieleltä yleiskieliltä
allative yleiskielelle yleiskielille
essive yleiskielenä yleiskielinä
translative yleiskieleksi yleiskieliksi
instructive yleiskielin
abessive yleiskielettä yleiskielittä
comitative yleiskielineen

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.