yarın

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish يارين‎ (yarın, “tomorrow, the morrow”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (yarın, “tomorrow”), from Proto-Turkic *yạrïn (“morning, tomorrow”). For semantic correlation, compare English morrow (“morning, the next or following day”), Spanish mañana (“morning, the near future, tomorrow”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈja.ɾɯn/
  • audio:(file)

Adverb

yarın

  1. tomorrow
    Yarın okula gideceğim. ― Tomorrow, I will go to the school.

Noun

yarın (definite accusative yarını, plural yarınlar)

  1. tomorrow
    Sanırım yarın Perşembe. ― I suppose tomorrow is Thursday.
  2. morrow, the next or following day
  3. future
    Çocuklarımız yarınımızdır. ― Our children are our future.
Declension
Inflection
Nominative yarın
Definite accusative yarını
Singular Plural
Nominative yarın yarınlar
Definite accusative yarını yarınları
Dative yarına yarınlara
Locative yarında yarınlarda
Ablative yarından yarınlardan
Genitive yarının yarınların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular yarınım yarınlarım
2nd singular yarının yarınların
3rd singular yarını yarınları
1st plural yarınımız yarınlarımız
2nd plural yarınınız yarınlarınız
3rd plural yarınları yarınları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular yarınım yarınlarım
2nd singular yarınsın yarınlarsın
3rd singular yarın
yarındır		 yarınlar
yarınlardır
1st plural yarınız yarınlarız
2nd plural yarınsınız yarınlarsınız
3rd plural yarınlar yarınlardır

Etymology 2

Verb

yarın

  1. second-person plural imperative of yarmak

Etymology 3

Noun

yarın

  1. definite genitive singular of yar
  2. second-person singular possessive of yar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.