wąsacz

See also: Wąsacz

Polish

Etymology

From wąs +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɔ̃.sat͡ʂ/

Noun

wąsacz m pers

  1. (colloquial) A man with a prominent moustache.
    Synonym: wąsal

Declension
declension of wąsacz
singular plural
nominative wąsacz wąsacze
genitive wąsacza wąsaczy/wąsaczów
dative wąsaczowi wąsaczom
accusative wąsacza wąsaczy/wąsaczów
instrumental wąsaczem wąsaczami
locative wąsaczu wąsaczach
vocative wąsaczu wąsacze

Noun

wąsacz m anim

  1. A species of catfish.
    wąsacz niebieski ― bushymouth catfish
  2. Barbu (bearded chicken)
    wąsacz watermalski ― Barbu de Watermael
    wąsacz antwerpski ― Barbu d'Anvers

Declension
declension of wąsacz
singular plural
nominative wąsacz wąsacze
genitive wąsacza wąsaczy
dative wąsaczowi wąsaczom
accusative wąsacza wąsacze
instrumental wąsaczem wąsaczami
locative wąsaczu wąsaczach
vocative wąsaczu wąsacze

Further reading
  • wąsacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.