wymagać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈma.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

wymagać impf (perfective wymóc)

  1. (transitive) to need, to require, to demand
    On wymaga dobrej pracy. — He demands good work.
    Wymagam od pracowników punktualności. — I require punctuality of the staff.
    Wymaga to szczegółowej analizy. — Detailed analysis is needed.

Usage notes

The perfective wymóc has the sense of 'to force (by demanding or by persuasion)'.

Conjugation
Conjugation of wymagać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wymagać
present tense 1st wymagam wymagamy
2nd wymagasz wymagacie
3rd wymaga wymagają
past tense 1st wymagałem wymagałam wymagaliśmy wymagałyśmy
2nd wymagałeś wymagałaś wymagaliście wymagałyście
3rd wymagał wymagała wymagało wymagali wymagały
future tense 1st będę wymagał1 będę wymagała1 będziemy wymagali1 będziemy wymagały1
2nd będziesz wymagał1 będziesz wymagała1 będziecie wymagali1 będziecie wymagały1
3rd będzie wymagał1 będzie wymagała1 będzie wymagało1 będą wymagali1 będą wymagały1
conditional 1st wymagałbym wymagałabym wymagalibyśmy wymagałybyśmy
2nd wymagałbyś wymagałabyś wymagalibyście wymagałybyście
3rd wymagałby wymagałaby wymagałoby wymagaliby wymagałyby
imperative 1st — wymagajmy
2nd wymagaj wymagajcie
3rd niech wymaga niech wymagają
active adjectival participle wymagający wymagająca wymagające wymagający wymagające
passive adjectival participle wymagany wymagana wymagane wymagani wymagane
contemporary adverbial participle wymagając
impersonal past wymagano
verbal noun wymaganie
1 or: będę wymagać, będziesz wymagać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.