wykolejać

Polish

Etymology

From wy- +‎ kolej (“railway”) +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨ.kɔˈlɛ.jat͡ɕ/

Verb

wykolejać impf (perfective wykoleić)

  1. (transitive) to derail (cause to come off the tracks)
  2. (reflexive, with się) to derail (come off the tracks)

Conjugation
Conjugation of wykolejać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wykolejać
present tense 1st wykolejam wykolejamy
2nd wykolejasz wykolejacie
3rd wykoleja wykolejają
past tense 1st wykolejałem wykolejałam wykolejaliśmy wykolejałyśmy
2nd wykolejałeś wykolejałaś wykolejaliście wykolejałyście
3rd wykolejał wykolejała wykolejało wykolejali wykolejały
future tense 1st będę wykolejał1 będę wykolejała1 będziemy wykolejali1 będziemy wykolejały1
2nd będziesz wykolejał1 będziesz wykolejała1 będziecie wykolejali1 będziecie wykolejały1
3rd będzie wykolejał1 będzie wykolejała1 będzie wykolejało1 będą wykolejali1 będą wykolejały1
conditional 1st wykolejałbym wykolejałabym wykolejalibyśmy wykolejałybyśmy
2nd wykolejałbyś wykolejałabyś wykolejalibyście wykolejałybyście
3rd wykolejałby wykolejałaby wykolejałoby wykolejaliby wykolejałyby
imperative 1st — wykolejajmy
2nd wykolejaj wykolejajcie
3rd niech wykoleja niech wykolejają
active adjectival participle wykolejający wykolejająca wykolejające wykolejający wykolejające
passive adjectival participle wykolejany wykolejana wykolejane wykolejani wykolejane
contemporary adverbial participle wykolejając
impersonal past wykolejano
verbal noun wykolejanie
1 or: będę wykolejać, będziesz wykolejać etc.

Derived terms
  • (noun) wykolejenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.