wodzić

See also: wodźić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *voditi, from Proto-Indo-European *wodʰ-éye-, from *wedʰ-.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɔ.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

wodzić impf (indeterminate, imperfective determinate wieść, perfective przywieść)

  1. (transitive) to lead
    I nie wódź nas na pokuszenie. – And lead us not into temptation.

Conjugation
Conjugation of wodzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive wodzić
present tense 1st wodzę wodzimy
2nd wodzisz wodzicie
3rd wodzi wodzą
past tense 1st wodziłem wodziłam wodziliśmy wodziłyśmy
2nd wodziłeś wodziłaś wodziliście wodziłyście
3rd wodził wodziła wodziło wodzili wodziły
future tense 1st będę wodził1 będę wodziła1 będziemy wodzili1 będziemy wodziły1
2nd będziesz wodził1 będziesz wodziła1 będziecie wodzili1 będziecie wodziły1
3rd będzie wodził1 będzie wodziła1 będzie wodziło1 będą wodzili1 będą wodziły1
conditional 1st wodziłbym wodziłabym wodzilibyśmy wodziłybyśmy
2nd wodziłbyś wodziłabyś wodzilibyście wodziłybyście
3rd wodziłby wodziłaby wodziłoby wodziliby wodziłyby
imperative 1st — wódźmy
2nd wódź wódźcie
3rd niech wodzi niech wodzą
active adjectival participle wodzący wodząca wodzące wodzący wodzące
passive adjectival participle wodzony wodzona wodzone wodzeni wodzone
contemporary adverbial participle wodząc
impersonal past wodzono
verbal noun wodzenie
1 or: będę wodzić, będziesz wodzić etc.
Derived terms
  • (phrases) wodzić oczyma; wodzić rej; wodzić wzrokiem; wodzić za nos

Further reading
  • wodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wodzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.