víkja
Faroese
Etymology
From Old Norse víkva, víkja, from Proto-Germanic *wīkwaną.
Verb
víkja (third person singular past indicative veik, third person plural past indicative viku, supine vikið)
víkja (third person singular past indicative víkti, third person plural past indicative víktu, supine víkt)
Conjugation
| v-36-2 | ||||
| infinitive | víkja | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | víkjandi | |||
| past participle a26/a5 | vikin/ víktur | |||
| supine | vikið/ víkt | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | víki | víkur/ víkir |
víkur/ víkir |
víkja |
| past | veik/ víkti |
veikst/ víkti |
veik/ víkti |
viku/ víktu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | víkj! | — | víkjið! |
Icelandic
Etymology
From Old Norse víkva, víkja, from Proto-Germanic *wīkwaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈviːca/
- Rhymes: -iːca
Verb
víkja (strong verb, third-person singular past indicative vék, third-person plural past indicative viku, supine vikið)
Conjugation
víka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að víka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vikið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
víkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég vík | við víkum | present (nútíð) |
ég víki | við víkum |
| þú víkur | þið víkið | þú víkir | þið víkið | ||
| hann, hún, það víkur | þeir, þær, þau víka | hann, hún, það víki | þeir, þær, þau víki | ||
| past (þátíð) |
ég veik / vék | við vikum | past (þátíð) |
ég viki | við vikjum |
| þú veikst / vékst | þið vikuð | þú vikir | þið vikjuð | ||
| hann, hún, það veik / vék | þeir, þær, þau viku | hann, hún, það viki | þeir, þær, þau vikju | ||
| imperative (boðháttur) |
vík (þú) | víkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| víktu | víkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
víkast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að víkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vikist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
víkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég víkst | við víkumst | present (nútíð) |
ég víkist | við víkumst |
| þú víkst | þið víkist | þú víkist | þið víkist | ||
| hann, hún, það víkst | þeir, þær, þau víkast | hann, hún, það víkist | þeir, þær, þau víkist | ||
| past (þátíð) |
ég veikst / vékst | við vikumst | past (þátíð) |
ég vikist | við vikjumst |
| þú veikst / vékst | þið vikust | þú vikist | þið vikjust | ||
| hann, hún, það veikst / vékst | þeir, þær, þau vikust | hann, hún, það vikist | þeir, þær, þau vikjust | ||
| imperative (boðháttur) |
víkst (þú) | víkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| víkstu | víkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vikinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
vikinn | vikin | vikið | viknir | viknar | vikin | |
| accusative (þolfall) |
vikinn | vikna | vikið | vikna | viknar | vikin | |
| dative (þágufall) |
viknum | vikinni | viknu | viknum | viknum | viknum | |
| genitive (eignarfall) |
vikins | vikinnar | vikins | vikinna | vikinna | vikinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
vikni | vikna | vikna | viknu | viknu | viknu | |
| accusative (þolfall) |
vikna | viknu | vikna | viknu | viknu | viknu | |
| dative (þágufall) |
vikna | viknu | vikna | viknu | viknu | viknu | |
| genitive (eignarfall) |
vikna | viknu | vikna | viknu | viknu | viknu | |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.