voorkom

From Dutch vóórkomen.

• IPA^(key): /ˈfʊərkɔm/

voorkom (present kom voor, present participle voorkomende, past participle voorgekom)

1. to occur

From Dutch voorkómen.

• IPA^(key): /fʊərˈkɔm/

voorkom (present voorkom, present participle voorkomende, past participle voorkom)

1. to prevent

• Audio

  (file)

voorkom

1. first-person singular present indicative of voorkomen (when using a subclause) (1).
2. first-person singular present indicative of voorkomen (2).
3. imperative of voorkomen (2).

• kom voor