virkja

Faroese

Verb

virkja (third person singular past indicative virkti, third person plural past indicative virkt, supine virkt)

  1. to hurt

Conjugation
   Conjugation of virkja
v-11
infinitive virkja
present participle virkjandi
past participle a5 virktur
supine virkt
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present virki virkir virkir virkja
past virkti virkti virkti virktu
imperative – tú – tit
present — virk! — virkið!

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɪr̥ca/
  • Rhymes: -ɪr̥ca

Verb

virkja (weak verb, third-person singular past indicative virkjaði, supine virkjað)

  1. (transitive, with accusative) to harness (power or energy), to exploit

Conjugation
virkja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að virkja
supine
(sagnbót)		 virkjað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 virkjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég virkja við virkjum present
(nútíð)		 ég virki við virkjum
þú virkjar þið virkið þú virkir þið virkið
hann, hún, það virkjar þeir, þær, þau virkja hann, hún, það virki þeir, þær, þau virki
past
(þátíð)		 ég virkjaði við virkjuðum past
(þátíð)		 ég virkjaði við virkjuðum
þú virkjaðir þið virkjuðuð þú virkjaðir þið virkjuðuð
hann, hún, það virkjaði þeir, þær, þau virkjuðu hann, hún, það virkjaði þeir, þær, þau virkjuðu
imperative
(boðháttur)		 virkja (þú) virkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
virkjaðu virkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
virkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að virkjast
supine
(sagnbót)		 virkjast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 virkjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég virkjast við virkjumst present
(nútíð)		 ég virkist við virkjumst
þú virkjast þið virkist þú virkist þið virkist
hann, hún, það virkjast þeir, þær, þau virkjast hann, hún, það virkist þeir, þær, þau virkist
past
(þátíð)		 ég virkjaðist við virkjuðumst past
(þátíð)		 ég virkjaðist við virkjuðumst
þú virkjaðist þið virkjuðust þú virkjaðist þið virkjuðust
hann, hún, það virkjaðist þeir, þær, þau virkjuðust hann, hún, það virkjaðist þeir, þær, þau virkjuðust
imperative
(boðháttur)		 virkjast (þú) virkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
virkjastu virkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
virkjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 virkjaður virkjuð virkjað virkjaðir virkjaðar virkjuð
accusative
(þolfall)		 virkjaðan virkjaða virkjað virkjaða virkjaðar virkjuð
dative
(þágufall)		 virkjuðum virkjaðri virkjuðu virkjuðum virkjuðum virkjuðum
genitive
(eignarfall)		 virkjaðs virkjaðrar virkjaðs virkjaðra virkjaðra virkjaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 virkjaði virkjaða virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu
accusative
(þolfall)		 virkjaða virkjuðu virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu
dative
(þágufall)		 virkjaða virkjuðu virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu
genitive
(eignarfall)		 virkjaða virkjuðu virkjaða virkjuðu virkjuðu virkjuðu

Derived terms
  • virkjun (“harnessing; power station”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.