virkin

Faroese

Etymology

From the verb virka (‘to work’).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈvɪʃtʃɪn]

Adjective

virkin

  1. laborious, eager, active

Declension

virkin a26
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) virkin virkin virkið
Accusative (hvønnfall) virknan virkna
Dative (hvørjumfall) virknum virknari virknum
Genitive (hvørsfall) (virkins) (virknar) (virkins)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) virknir virknar virkin
Accusative (hvønnfall) virknar
Dative (hvørjumfall) virknum
Genitive (hvørsfall) (virkna)

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.