uyarmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اويارمق‎ (uyarmak, “to wake, rouse, stir up”), [script needed] (oyarmak), from Old Anatolian Turkish [script needed] (oyar-, “to wake”), from Proto-Turkic *od-gur- (“to wake”), causative of the unattested stem *od-. Compare uyanmak (“to wake up”), passive/reflexive of the same root. Cognate with Old Turkic 𐰆𐰑𐰍𐰆𐰺‎ (odɣur-, “to wake”).

Verb

uyarmak (third-person singular simple present uyarır)

(transitive) to warn, alert, awake to
(transitive) to excite, induce, stimulate

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	uyarırım	uyarırsın	uyarır	uyarırız	uyarırsınız	uyarırlar
	present continuous	uyarıyorum	uyarıyorsun	uyarıyor	uyarıyoruz	uyarıyorsunuz	uyarıyorlar
	past definite	uyardım	uyardın	uyardı	uyardık	uyardınız	uyardılar
	past continuous	uyarıyordum	uyarıyordun	uyarıyordu	uyarıyorduk	uyarıyordunuz	uyarıyorlardı
	future simple	uyaracağım	uyaracaksın	uyaracak	uyaracağız	uyaracaksınız	uyaracaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	uyarır mıyım?	uyarır mısın?	uyarır mı?	uyarır mıyız?	uyarır mısınız?	uyarırlar mı?
	present continuous	uyarıyor muyum?	uyarıyor musun?	uyarıyor mu?	uyarıyor muyuz?	uyarıyor musunuz?	uyarıyorlar mı?
	past definite	uyardım mı?	uyardın mı?	uyardı mı?	uyardık mı?	uyardınız mı?	uyardılar mı?
	past continuous	uyarıyor muydum?	uyarıyor muydun?	uyarıyor muydu?	uyarıyor muyduk?	uyarıyor muydunuz?	uyarıyorlar mıydı?
	future simple	uyaracak mıyım?	uyaracak mısın?	uyaracak mı?	uyaracak mıyız?	uyaracak mısınız?	uyaracaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	uyarmam	uyarmazsın	uyarmaz	uyarmayız	uyarmazsınız	uyarmazlar
	present continuous	uyarmıyorum	uyarmıyorsun	uyarmıyor	uyarmıyoruz	uyarmıyorsunuz	uyarmıyorlar
	past definite	uyarmadım	uyarmadın	uyarmadı	uyarmadık	uyarmadınız	uyarmadılar
	past continuous	uyarmıyordum	uyarmıyordun	uyarmıyordu	uyarmıyorduk	uyarmıyordunuz	uyarmıyordular
	future simple	uyarmayacağım	uyarmayacaksın	uyarmayacak	uyarmayacağız	uyarmayacaksınız	uyarmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	uyarmaz mıyım?	uyarmaz mısın?	uyarmaz mı?	uyarmaz mıyız?	uyarmaz mısınız?	uyarmazlar mı?
	present continuous	uyarmıyor muyum?	uyarmıyor musun?	uyarmıyor mu?	uyarmıyor muyuz?	uyarmıyor musunuz?	uyarmıyorlar mı?
	past definite	uyarmadım mı?	uyarmadın mı?	uyarmadı mı?	uyarmadık mı?	uyarmadınız mı?	uyarmadılar mı?
	past continuous	uyarmıyor muydum?	uyarmıyor muydun?	uyarmıyor muydu?	uyarmıyor muyduk?	uyarmıyor muydunuz?	uyarmıyorlar mıydı?
	future simple	uyarmayacak mıyım?	uyarmayacak mısın?	uyarmayacak mı?	uyarmayacak mıyız?	uyarmayacak mısınız?	uyarmayacaklar mı?

Synonyms

ikaz etmek

Derived terms

uyarı

Related terms

uyanmak
uyarma
uyarış
uyaran
uyarıcı
uyarılmak
uyartmak

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.