utolsó

Hungarian

Etymology

utol + -só (adjective-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈutolʃoː]
  • (file)
  • Hyphenation: utol‧só

Adjective

utolsó (comparative utolsóbb, superlative legutolsó or legutolsóbb)

  1. last (final)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative utolsó utolsók
accusative utolsót utolsókat
dative utolsónak utolsóknak
instrumental utolsóval utolsókkal
causal-final utolsóért utolsókért
translative utolsóvá utolsókká
terminative utolsóig utolsókig
essive-formal utolsóként utolsókként
essive-modal
inessive utolsóban utolsókban
superessive utolsón utolsókon
adessive utolsónál utolsóknál
illative utolsóba utolsókba
sublative utolsóra utolsókra
allative utolsóhoz utolsókhoz
elative utolsóból utolsókból
delative utolsóról utolsókról
ablative utolsótól utolsóktól

Antonyms

Derived terms

(Compound words)

(Expressions):

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.