utlenić

Polish

Etymology

From u- +‎ tlen +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /utˈlɛ.ɲit͡ɕ/

Verb

utlenić pf (imperfective utleniać)

  1. (transitive) to oxidize
  2. (colloquial) to bleach (hair)

Conjugation
Conjugation of utlenić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive utlenić
future tense 1st utlenię utlenimy
2nd utlenisz utlenicie
3rd utleni utlenią
past tense 1st utleniłem utleniłam utleniliśmy utleniłyśmy
2nd utleniłeś utleniłaś utleniliście utleniłyście
3rd utlenił utleniła utleniło utlenili utleniły
conditional 1st utleniłbym utleniłabym utlenilibyśmy utleniłybyśmy
2nd utleniłbyś utleniłabyś utlenilibyście utleniłybyście
3rd utleniłby utleniłaby utleniłoby utleniliby utleniłyby
imperative 1st niech utlenię utleńmy
2nd utleń utleńcie
3rd niech utleni niech utlenią
passive adjectival participle utleniony utleniona utlenione utlenieni utlenione
anterior adverbial participle utleniwszy
impersonal past utleniono
verbal noun utlenienie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.