unieważnienie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɲɛ.vaʐˈɲɛ.ɲɛ/
Noun
unieważnienie n
- verbal noun of unieważniać
Declension
declension of unieważnienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | unieważnienie |
| genitive | unieważnienia |
| dative | unieważnieniu |
| accusative | unieważnienie |
| instrumental | unieważnieniem |
| locative | unieważnieniu |
| vocative | unieważnienie |
Declension
declension of unieważnienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | unieważnienie | unieważnienia |
| genitive | unieważnienia | unieważnień |
| dative | unieważnieniu | unieważnieniom |
| accusative | unieważnienie | unieważnienia |
| instrumental | unieważnieniem | unieważnieniami |
| locative | unieważnieniu | unieważnieniach |
| vocative | unieważnienie | unieważnienia |
Further reading
- unieważnienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.