ulumak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اولومق‎ (ulumak, “to howl”), from Proto-Turkic *ūlɨ- (“to cry, howl”). Altaicists compare to Korean 울다 (ulda, “to cry, weep, neigh”), Mongolian улих (ulih, “to yawn, howl, cry out”) and reconstruct Proto-Altaic *ū́lo ("to cry, howl").[1]

Cognate with Old Uyghur [script needed] (ulı-, “to cry noisily, howl”), Azerbaijani ulamaq (“to howl, wail”), Bashkir олоу (olou, “to howl”), Chuvash ӑлахма (ălahma, “to neigh”), Kazakh ұлу (ulw, “to howl, whine”), Kyrgyz улуу (uluu, “to howl”), Tuvan улуур (uluur, “to howl”), Uzbek ulimoq (“to howl”), Yakut улуй (uluy, “to howl”).

Verb

ulumak (third-person singular simple present ulur)

(intransitive) to howl
İt ulur, birbirini bulur.
Dog[s] howl and find each other. (A proverb similar to birds of a feather flock together.)

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ulurum	ulursun	ulur	uluruz	ulursunuz	ulurlar
	present continuous	uluyorum	uluyorsun	uluyor	uluyoruz	uluyorsunuz	uluyorlar
	past definite	uludum	uludun	uludu	uluduk	uludunuz	uludular
	past continuous	uluyordum	uluyordun	uluyordu	uluyorduk	uluyordunuz	uluyorlardı
	future simple	uluyacağım	uluyacaksın	uluyacak	uluyacağız	uluyacaksınız	uluyacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ulur muyum?	ulur musun?	ulur mu?	ulur muyuz?	ulur musunuz?	ulurlar mı?
	present continuous	uluyor muyum?	uluyor musun?	uluyor mu?	uluyor muyuz?	uluyor musunuz?	uluyorlar mı?
	past definite	uludum mu?	uludun mu?	uludu mu?	uluduk mu?	uludunuz mu?	uludular mu?
	past continuous	uluyor muydum?	uluyor muydun?	uluyor muydu?	uluyor muyduk?	uluyor muydunuz?	uluyorlar mıydı?
	future simple	uluyacak mıyım?	uluyacak mısın?	uluyacak mı?	uluyacak mıyız?	uluyacak mısınız?	uluyacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ulumam	ulumazsın	ulumaz	ulumayız	ulumazsınız	ulumazlar
	present continuous	ulumuyorum	ulumuyorsun	ulumuyor	ulumuyoruz	ulumuyorsunuz	ulumuyorlar
	past definite	ulumadım	ulumadın	ulumadı	ulumadık	ulumadınız	ulumadılar
	past continuous	ulumuyordum	ulumuyordun	ulumuyordu	ulumuyorduk	ulumuyordunuz	ulumuyordular
	future simple	ulumayacağım	ulumayacaksın	ulumayacak	ulumayacağız	ulumayacaksınız	ulumayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	ulumaz mıyım?	ulumaz mısın?	ulumaz mı?	ulumaz mıyız?	ulumaz mısınız?	ulumazlar mı?
	present continuous	ulumuyor muyum?	ulumuyor musun?	ulumuyor mu?	ulumuyor muyuz?	ulumuyor musunuz?	ulumuyorlar mı?
	past definite	ulumadım mı?	ulumadın mı?	ulumadı mı?	ulumadık mı?	ulumadınız mı?	ulumadılar mı?
	past continuous	ulumuyor muydum?	ulumuyor muydun?	ulumuyor muydu?	ulumuyor muyduk?	ulumuyor muydunuz?	ulumuyorlar mıydı?
	future simple	ulumayacak mıyım?	ulumayacak mısın?	ulumayacak mı?	ulumayacak mıyız?	ulumayacak mısınız?	ulumayacaklar mı?

Synonyms

Derived terms

uluma
uluyuş
ulunmak
ulutmak
uluşmak
ulumamak
uluyamamak
uluyabilmek

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ū́lo”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ū́lo”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill