uderzać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈdɛ.ʐat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

uderzać impf (perfective uderzyć)

  1. (transitive) to hit, to beat, to strike

Conjugation
Conjugation of uderzać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive uderzać
present tense 1st uderzam uderzamy
2nd uderzasz uderzacie
3rd uderza uderzają
past tense 1st uderzałem uderzałam uderzaliśmy uderzałyśmy
2nd uderzałeś uderzałaś uderzaliście uderzałyście
3rd uderzał uderzała uderzało uderzali uderzały
future tense 1st będę uderzał1 będę uderzała1 będziemy uderzali1 będziemy uderzały1
2nd będziesz uderzał1 będziesz uderzała1 będziecie uderzali1 będziecie uderzały1
3rd będzie uderzał1 będzie uderzała1 będzie uderzało1 będą uderzali1 będą uderzały1
conditional 1st uderzałbym uderzałabym uderzalibyśmy uderzałybyśmy
2nd uderzałbyś uderzałabyś uderzalibyście uderzałybyście
3rd uderzałby uderzałaby uderzałoby uderzaliby uderzałyby
imperative 1st — uderzajmy
2nd uderzaj uderzajcie
3rd niech uderza niech uderzają
active adjectival participle uderzający uderzająca uderzające uderzający uderzające
passive adjectival participle uderzany uderzana uderzane uderzani uderzane
contemporary adverbial participle uderzając
impersonal past uderzano
verbal noun uderzanie
1 or: będę uderzać, będziesz uderzać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.