trzepać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *trepati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtʂɛ.pat͡ɕ/ [ˈt͡ʂʂɛpat͡ɕ]

Verb

trzepać impf (perfective trzepnąć)

  1. to hit, to strike, to flit
  2. to beat (e.g. a carpet)
  3. to spank

Conjugation
Conjugation of trzepać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive trzepać
present tense 1st trzepię trzepiemy
2nd trzepiesz trzepiecie
3rd trzepie trzepią
past tense 1st trzepałem trzepałam trzepaliśmy trzepałyśmy
2nd trzepałeś trzepałaś trzepaliście trzepałyście
3rd trzepał trzepała trzepało trzepali trzepały
future tense 1st będę trzepał1 będę trzepała1 będziemy trzepali1 będziemy trzepały1
2nd będziesz trzepał1 będziesz trzepała1 będziecie trzepali1 będziecie trzepały1
3rd będzie trzepał1 będzie trzepała1 będzie trzepało1 będą trzepali1 będą trzepały1
conditional 1st trzepałbym trzepałabym trzepalibyśmy trzepałybyśmy
2nd trzepałbyś trzepałabyś trzepalibyście trzepałybyście
3rd trzepałby trzepałaby trzepałoby trzepaliby trzepałyby
imperative 1st — trzepmy
2nd trzep trzepcie
3rd niech trzepie niech trzepią
active adjectival participle trzepiący trzepiąca trzepiące trzepiący trzepiące
passive adjectival participle trzepany trzepana trzepane trzepani trzepane
contemporary adverbial participle trzepiąc
impersonal past trzepano
verbal noun trzepanie
1 or: będę trzepać, będziesz trzepać etc.

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.