totta

Finnish

Pronunciation
  • Hyphenation: tot‧ta
  • Rhymes: -otːɑ
  • IPA(key): /ˈtotːɑ/, [ˈt̪o̞t̪ːɑ]

Interjection

totta

  1. true
    Laura on hyvä kokki. -Totta!
    Laura is a great cook. -True!

Noun

totta

  1. Partitive singular form of tosi.
    Minä puhun sinulle aina totta.
    I always tell you the truth.

Derived terms

Icelandic

Etymology

From tott + -a.

Pronunciation
  • Rhymes: -ɔhta

Verb

totta (weak verb, third-person singular past indicative tottaði, supine tottað)

  1. to suck on something; pacifier, pipe
    Nennir þú að hætta að totta pípuna?
    Would you mind not sucking on that pipe?
    Karlfauskurinn tottaði pípuna sína ákaft.
    The old geezer ardently sucked on his pipe.
  2. to blow, to fellate, to give a blowjob, to go down on, to perform fellatio
    Finnst þér gaman að totta mig?
    Do you like blowing me?
    Viltu totta mig?
    Wanna give me a blowjob?

Conjugation
totta — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að totta
supine
(sagnbót)		 tottað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 tottandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég totta við tottum present
(nútíð)		 ég totti við tottum
þú tottar þið tottið þú tottir þið tottið
hann, hún, það tottar þeir, þær, þau totta hann, hún, það totti þeir, þær, þau totti
past
(þátíð)		 ég tottaði við tottuðum past
(þátíð)		 ég tottaði við tottuðum
þú tottaðir þið tottuðuð þú tottaðir þið tottuðuð
hann, hún, það tottaði þeir, þær, þau tottuðu hann, hún, það tottaði þeir, þær, þau tottuðu
imperative
(boðháttur)		 totta (þú) tottið (þið)
Forms with appended personal pronoun
tottaðu tottiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tottast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að tottast
supine
(sagnbót)		 tottast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 tottandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég tottast við tottumst present
(nútíð)		 ég tottist við tottumst
þú tottast þið tottist þú tottist þið tottist
hann, hún, það tottast þeir, þær, þau tottast hann, hún, það tottist þeir, þær, þau tottist
past
(þátíð)		 ég tottaðist við tottuðumst past
(þátíð)		 ég tottaðist við tottuðumst
þú tottaðist þið tottuðust þú tottaðist þið tottuðust
hann, hún, það tottaðist þeir, þær, þau tottuðust hann, hún, það tottaðist þeir, þær, þau tottuðust
imperative
(boðháttur)		 tottast (þú) tottist (þið)
Forms with appended personal pronoun
tottastu tottisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tottaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 tottaður tottuð tottað tottaðir tottaðar tottuð
accusative
(þolfall)		 tottaðan tottaða tottað tottaða tottaðar tottuð
dative
(þágufall)		 tottuðum tottaðri tottuðu tottuðum tottuðum tottuðum
genitive
(eignarfall)		 tottaðs tottaðrar tottaðs tottaðra tottaðra tottaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 tottaði tottaða tottaða tottuðu tottuðu tottuðu
accusative
(þolfall)		 tottaða tottuðu tottaða tottuðu tottuðu tottuðu
dative
(þágufall)		 tottaða tottuðu tottaða tottuðu tottuðu tottuðu
genitive
(eignarfall)		 tottaða tottuðu tottaða tottuðu tottuðu tottuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.