temja

Faroese

Etymology

From Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.

Verb

temja (third person singular past indicative tamdi, third person plural past indicative tamt, supine tamt)

  1. to tame

Conjugation
   Conjugation of temja
v-18
infinitive temja
present participle temjandi
past participle a7 tamdur
supine tamt
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present temji temur temur temja
past tamdi tamdi tamdi tamdu
imperative – tú – tit
present — tem! — temjið!

Icelandic

Etymology

From Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtʰɛmja/
    Rhymes: -ɛmja

Verb

temja (weak verb, third-person singular past indicative tamdi, supine tamið)

  1. to tame
  2. to train, to break in (a horse)

Conjugation
temja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að temja
supine
(sagnbót)		 tamið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 temjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég tem við temjum present
(nútíð)		 ég temji við temjum
þú temur þið temjið þú temjir þið temjið
hann, hún, það temur þeir, þær, þau temja hann, hún, það temji þeir, þær, þau temji
past
(þátíð)		 ég tamdi við tömdum past
(þátíð)		 ég temdi við temdum
þú tamdir þið tömduð þú temdir þið temduð
hann, hún, það tamdi þeir, þær, þau tömdu hann, hún, það temdi þeir, þær, þau temdu
imperative
(boðháttur)		 tem (þú) temjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
temdu temjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
temjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að temjast
supine
(sagnbót)		 tamist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 temjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég temst við temjumst present
(nútíð)		 ég temjist við temjumst
þú temst þið temjist þú temjist þið temjist
hann, hún, það temst þeir, þær, þau temjast hann, hún, það temjist þeir, þær, þau temjist
past
(þátíð)		 ég tamdist við tömdumst past
(þátíð)		 ég temdist við temdumst
þú tamdist þið tömdust þú temdist þið temdust
hann, hún, það tamdist þeir, þær, þau tömdust hann, hún, það temdist þeir, þær, þau temdust
imperative
(boðháttur)		 temst (þú) temist (þið)
Forms with appended personal pronoun
temstu temisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
taminn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 taminn tamin tamið tamdir tamdar tamin
accusative
(þolfall)		 taminn tamda tamið tamda tamdar tamin
dative
(þágufall)		 tömdum taminni tömdu tömdum tömdum tömdum
genitive
(eignarfall)		 tamins taminnar tamins taminna taminna taminna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 tamdi tamda tamda tömdu tömdu tömdu
accusative
(þolfall)		 tamda tömdu tamda tömdu tömdu tömdu
dative
(þágufall)		 tamda tömdu tamda tömdu tömdu tömdu
genitive
(eignarfall)		 tamda tömdu tamda tömdu tömdu tömdu

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse temja

Verb

temja (present tense tem, past tense tamde, past participle tamt, passive infinitive temjast, present participle temjande, imperative tem)

  1. to tame (something)

See also

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.