tegenspoedig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch tegenspoedich. Equivalent to tegenspoed + -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌteː.ɣə(n)ˈspu.dəx/
  • Hyphenation: te‧gen‧spoe‧dig

Adjective

tegenspoedig (comparative tegenspoediger, superlative tegenspoedigst)

  1. adverse, pertaining to or characterised by misfortune and adversity
    Synonym: onvoorspoedig

Inflection

Inflection of tegenspoedig
uninflected tegenspoedig
inflected tegenspoedige
comparative tegenspoediger
positive comparative superlative
predicative/adverbial tegenspoedigtegenspoedigerhet tegenspoedigst
het tegenspoedigste
indefinite m./f. sing. tegenspoedigetegenspoedigeretegenspoedigste
n. sing. tegenspoedigtegenspoedigertegenspoedigste
plural tegenspoedigetegenspoedigeretegenspoedigste
definite tegenspoedigetegenspoedigeretegenspoedigste
partitive tegenspoedigstegenspoedigers

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.