tapmak

Turkish

Etymology 1

From Old Turkic [script needed] (tap-, “to serve, worship”),[1] from Proto-Turkic *tap- (“to serve, worship”).[2]

Verb

tapmak (third-person singular simple present tapar)

  1. (intransitive) to serve worship, regard sth. as divine
  2. (intransitive, figuratively) to adore, idolize
Derived terms
  • tapma
  • tapış
  • tapınmak
  • taptırmak
  • tapılmak
  • tapmamak
  • tapamamak
  • tapabilmek

Etymology 2

From Old Turkic [script needed] (tap-, “to find”),[1] from Proto-Turkic *tăp- (“to find”).[3]

Verb

tapmak (third-person singular simple present tapar)

  1. (transitive, dialectal) to find
Derived terms
  • tapışmak

Conjugation
positive - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple taparım taparsın tapar taparız taparsınız taparlar
present continuous tapıyorum tapıyorsun tapıyor tapıyoruz tapıyorsunuz tapıyorlar
past definite taptım taptın taptı taptık taptınız taptılar
past continuous tapıyordum tapıyordun tapıyordu tapıyorduk tapıyordunuz tapıyorlardı
future simple tapacağım tapacaksın tapacak tapacağız tapacaksınız tapacaklar
positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple tapar mıyım? tapar mısın? tapar mı? tapar mıyız? tapar mısınız? taparlar mı?
present continuous tapıyor muyum? tapıyor musun? tapıyor mu? tapıyor muyuz? tapıyor musunuz? tapıyorlar mı?
past definite taptım mı? taptın mı? taptı mı? taptık mı? taptınız mı? taptılar mı?
past continuous tapıyor muydum? tapıyor muydun? tapıyor muydu? tapıyor muyduk? tapıyor muydunuz? tapıyorlar mıydı?
future simple tapacak mıyım? tapacak mısın? tapacak mı? tapacak mıyız? tapacak mısınız? tapacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple tapmam tapmazsın tapmaz tapmayız tapmazsınız tapmazlar
present continuous tapmıyorum tapmıyorsun tapmıyor tapmıyoruz tapmıyorsunuz tapmıyorlar
past definite tapmadım tapmadın tapmadı tapmadık tapmadınız tapmadılar
past continuous tapmıyordum tapmıyordun tapmıyordu tapmıyorduk tapmıyordunuz tapmıyordular
future simple tapmayacağım tapmayacaksın tapmayacak tapmayacağız tapmayacaksınız tapmayacaklar
negative - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple tapmaz mıyım? tapmaz mısın? tapmaz mı? tapmaz mıyız? tapmaz mısınız? tapmazlar mı?
present continuous tapmıyor muyum? tapmıyor musun? tapmıyor mu? tapmıyor muyuz? tapmıyor musunuz? tapmıyorlar mı?
past definite tapmadım mı? tapmadın mı? tapmadı mı? tapmadık mı? tapmadınız mı? tapmadılar mı?
past continuous tapmıyor muydum? tapmıyor muydun? tapmıyor muydu? tapmıyor muyduk? tapmıyor muydunuz? tapmıyorlar mıydı?
future simple tapmayacak mıyım? tapmayacak mısın? tapmayacak mı? tapmayacak mıyız? tapmayacak mısınız? tapmayacaklar mı?

References
  1. Nişanyan, Sevan (2002–), “tap-”, in Nişanyan Sözlük
  2. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*t`áp`à”
  3. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*t`i̯op`è”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.