tanig

Dutch

Etymology

From taan +‎ -ig.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtaː.nəx/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ta‧nig
  • Rhymes: -aːnəx

Adjective

tanig (comparative taniger, superlative tanigst)

  1. tawny, brownish, orange brown
    • 2012, Hella S. Haasse, Cider voor arme mensen, Querido.
      Zitten in de zon gaf haar niet meer een gave bruine blos zoals vroeger, maar maakte haar tanig, met een maskertje van onregelmatige pigmentvlekken.
  2. colourless
  3. thin, lean, scrawny

Inflection
Inflection of tanig
uninflected tanig
inflected tanige
comparative taniger
positive comparative superlative
predicative/adverbial tanigtanigerhet tanigst
het tanigste
indefinite m./f. sing. tanigetanigeretanigste
n. sing. tanigtanigertanigste
plural tanigetanigeretanigste
definite tanigetanigeretanigste
partitive tanigstanigers—
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.