sýkna

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsihkna/

Verb

sýkna (weak verb, third-person singular past indicative sýknaði, supine sýknað)

  1. (transitive, with accusative) to acquit, to absolve

Conjugation
sýkna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sýkna
supine
(sagnbót)		 sýknað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sýknandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sýkna við sýknum present
(nútíð)		 ég sýkni við sýknum
þú sýknar þið sýknið þú sýknir þið sýknið
hann, hún, það sýknar þeir, þær, þau sýkna hann, hún, það sýkni þeir, þær, þau sýkni
past
(þátíð)		 ég sýknaði við sýknuðum past
(þátíð)		 ég sýknaði við sýknuðum
þú sýknaðir þið sýknuðuð þú sýknaðir þið sýknuðuð
hann, hún, það sýknaði þeir, þær, þau sýknuðu hann, hún, það sýknaði þeir, þær, þau sýknuðu
imperative
(boðháttur)		 sýkna (þú) sýknið (þið)
Forms with appended personal pronoun
sýknaðu sýkniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sýknast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sýknast
supine
(sagnbót)		 sýknast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 sýknandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sýknast við sýknumst present
(nútíð)		 ég sýknist við sýknumst
þú sýknast þið sýknist þú sýknist þið sýknist
hann, hún, það sýknast þeir, þær, þau sýknast hann, hún, það sýknist þeir, þær, þau sýknist
past
(þátíð)		 ég sýknaðist við sýknuðumst past
(þátíð)		 ég sýknaðist við sýknuðumst
þú sýknaðist þið sýknuðust þú sýknaðist þið sýknuðust
hann, hún, það sýknaðist þeir, þær, þau sýknuðust hann, hún, það sýknaðist þeir, þær, þau sýknuðust
imperative
(boðháttur)		 sýknast (þú) sýknist (þið)
Forms with appended personal pronoun
sýknastu sýknisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
sýknaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sýknaður sýknuð sýknað sýknaðir sýknaðar sýknuð
accusative
(þolfall)		 sýknaðan sýknaða sýknað sýknaða sýknaðar sýknuð
dative
(þágufall)		 sýknuðum sýknaðri sýknuðu sýknuðum sýknuðum sýknuðum
genitive
(eignarfall)		 sýknaðs sýknaðrar sýknaðs sýknaðra sýknaðra sýknaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 sýknaði sýknaða sýknaða sýknuðu sýknuðu sýknuðu
accusative
(þolfall)		 sýknaða sýknuðu sýknaða sýknuðu sýknuðu sýknuðu
dative
(þágufall)		 sýknaða sýknuðu sýknaða sýknuðu sýknuðu sýknuðu
genitive
(eignarfall)		 sýknaða sýknuðu sýknaða sýknuðu sýknuðu sýknuðu

Noun

sýkna f (genitive singular sýknu, no plural)

  1. innocence
    Synonym: sakleysi

Declension
declension of sýkna
f-w1 singular
indefinite definite
nominative sýkna sýknan
accusative sýknu sýknuna
dative sýknu sýknunni
genitive sýknu sýknunnar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.