sürgün

Azerbaijani

Etymology

Ultimately a derivation of Proto-Turkic *sǖr-, whence also Azerbaijani sürmək.

Pronunciation
  • IPA(key): [syrˈɡyn]
  • Hyphenation: sür‧gün

Noun

sürgün (definite accusative sürgünü, plural sürgünlər)

  1. banishment, exile
    sürgünə göndərmək ― to send to exile
    sürgündən qayıtmaq ― to return from exile
    ömürlük sürgün ― a life-long exile
    sürgün cəzası ― punishment by exile
  2. expulsion
    Synonym: qovulma
  3. exile (someone who is banished from their home or country), outcast

Declension
Declension of sürgün
singular plural
nominative sürgün sürgünlər
definite accusative sürgünü sürgünləri
dative sürgünə sürgünlərə
locative sürgündə sürgünlərdə
ablative sürgündən sürgünlərdən
definite genitive sürgünün sürgünlərin
Possessive forms of sürgün
nominative
singular plural
mənim (“my”) sürgünüm sürgünlərim
sənin (“your”) sürgünün sürgünlərin
onun (“his/her/its”) sürgünü sürgünləri
bizim (“our”) sürgünümüz sürgünlərimiz
sizin (“your”) sürgününüz sürgünləriniz
onların (“their”) sürgünü or sürgünləri sürgünləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) sürgünümü sürgünlərimi
sənin (“your”) sürgününü sürgünlərini
onun (“his/her/its”) sürgününü sürgünlərini
bizim (“our”) sürgünümüzü sürgünlərimizi
sizin (“your”) sürgününüzü sürgünlərinizi
onların (“their”) sürgününü or sürgünlərini sürgünlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) sürgünümə sürgünlərimə
sənin (“your”) sürgününə sürgünlərinə
onun (“his/her/its”) sürgününə sürgünlərinə
bizim (“our”) sürgünümüzə sürgünlərimizə
sizin (“your”) sürgününüzə sürgünlərinizə
onların (“their”) sürgününə or sürgünlərinə sürgünlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) sürgünümdə sürgünlərimdə
sənin (“your”) sürgünündə sürgünlərində
onun (“his/her/its”) sürgünündə sürgünlərində
bizim (“our”) sürgünümüzdə sürgünlərimizdə
sizin (“your”) sürgününüzdə sürgünlərinizdə
onların (“their”) sürgünündə or sürgünlərində sürgünlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) sürgünümdən sürgünlərimdən
sənin (“your”) sürgünündən sürgünlərindən
onun (“his/her/its”) sürgünündən sürgünlərindən
bizim (“our”) sürgünümüzdən sürgünlərimizdən
sizin (“your”) sürgününüzdən sürgünlərinizdən
onların (“their”) sürgünündən or sürgünlərindən sürgünlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) sürgünümün sürgünlərimin
sənin (“your”) sürgününün sürgünlərinin
onun (“his/her/its”) sürgününün sürgünlərinin
bizim (“our”) sürgünümüzün sürgünlərimizin
sizin (“your”) sürgününüzün sürgünlərinizin
onların (“their”) sürgününün or sürgünlərinin sürgünlərinin

Turkish

Etymology

Ultimately a derivation of Proto-Turkic *sǖr-, whence also Turkish sürmek.

Pronunciation
  • IPA(key): [sʏɾˈɟʏn]
  • Hyphenation: sür‧gün

Noun

sürgün (definite accusative sürgünü, plural sürgünler)

  1. banishment, exile
  2. sprout, bud

Declension
Inflection
Nominative sürgün
Definite accusative sürgünü
Singular Plural
Nominative sürgün sürgünler
Definite accusative sürgünü sürgünleri
Dative sürgüne sürgünlere
Locative sürgünde sürgünlerde
Ablative sürgünden sürgünlerden
Genitive sürgünün sürgünlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular sürgünüm sürgünlerim
2nd singular sürgünün sürgünlerin
3rd singular sürgünü sürgünleri
1st plural sürgünümüz sürgünlerimiz
2nd plural sürgününüz sürgünleriniz
3rd plural sürgünleri sürgünleri

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.