súrur

Faroese

Etymology

From Old Norse súrr, from Proto-Germanic *sūraz, from Proto-Indo-European *sūr-.

Adjective

súrur (comparative súrari, superlative súrastur)

  1. sour

Declension

súrur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) súrur súr súrt
Accusative (hvønnfall) súran súra
Dative (hvørjumfall) súrum súrari súrum
Genitive (hvørsfall) (súrs) (súrar) (súrs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) súrir súrar súr
Accusative (hvønnfall) súrar
Dative (hvørjumfall) súrum
Genitive (hvørsfall) (súra)

Antonyms

Derived terms

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.