szókimondó
Hungarian
Etymology
szó (“word”) + kimondó
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsoːkimondoː]
- Hyphenation: szó‧ki‧mon‧dó
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | szókimondó | szókimondók |
accusative | szókimondót | szókimondókat |
dative | szókimondónak | szókimondóknak |
instrumental | szókimondóval | szókimondókkal |
causal-final | szókimondóért | szókimondókért |
translative | szókimondóvá | szókimondókká |
terminative | szókimondóig | szókimondókig |
essive-formal | szókimondóként | szókimondókként |
essive-modal | — | — |
inessive | szókimondóban | szókimondókban |
superessive | szókimondón | szókimondókon |
adessive | szókimondónál | szókimondóknál |
illative | szókimondóba | szókimondókba |
sublative | szókimondóra | szókimondókra |
allative | szókimondóhoz | szókimondókhoz |
elative | szókimondóból | szókimondókból |
delative | szókimondóról | szókimondókról |
ablative | szókimondótól | szókimondóktól |
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | szókimondó | szókimondóak |
accusative | szókimondót | szókimondóakat |
dative | szókimondónak | szókimondóaknak |
instrumental | szókimondóval | szókimondóakkal |
causal-final | szókimondóért | szókimondóakért |
translative | szókimondóvá | szókimondóakká |
terminative | szókimondóig | szókimondóakig |
essive-formal | szókimondóként | szókimondóakként |
essive-modal | — | — |
inessive | szókimondóban | szókimondóakban |
superessive | szókimondón | szókimondóakon |
adessive | szókimondónál | szókimondóaknál |
illative | szókimondóba | szókimondóakba |
sublative | szókimondóra | szókimondóakra |
allative | szókimondóhoz | szókimondóakhoz |
elative | szókimondóból | szókimondóakból |
delative | szókimondóról | szókimondóakról |
ablative | szókimondótól | szókimondóaktól |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.