suinus
Latin
Etymology
Related to sūs.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /suˈiː.nus/, [sʊˈiː.nʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suīnus | suīna | suīnum | suīnī | suīnae | suīna | |
Genitive | suīnī | suīnae | suīnī | suīnōrum | suīnārum | suīnōrum | |
Dative | suīnō | suīnō | suīnīs | ||||
Accusative | suīnum | suīnam | suīnum | suīnōs | suīnās | suīna | |
Ablative | suīnō | suīnā | suīnō | suīnīs | |||
Vocative | suīne | suīna | suīnum | suīnī | suīnae | suīna |
References
- suinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.