stukgaan

Dutch

Etymology

stuk + gaan

Pronunciation

  • Hyphenation: stuk‧gaan
  • (file)

Verb

stukgaan

  1. to break down

Inflection

Inflection of stukgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive stukgaan
past singular ging stuk
past participle stukgegaan
infinitive stukgaan
gerund stukgaan n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular ga stukging stukstukgastukging
2nd person sing. (jij) gaat stukging stukstukgaatstukging
2nd person sing. (u) gaat stukging stukstukgaatstukging
2nd person sing. (gij) gaat stukgingt stukstukgaatstukgingt
3rd person singular gaat stukging stukstukgaatstukging
plural gaan stukgingen stukstukgaanstukgingen
subjunctive sing.1 ga stukginge stukstukgastukginge
subjunctive plur.1 gaan stukgingen stukstukgaanstukgingen
imperative sing. ga stuk
imperative plur.1 gaat stuk
participles stukgaandstukgegaan
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.