studzić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *studiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstu.d͡ʑit͡ɕ/

Verb

studzić impf (perfective ostudzić)

  1. (transitive) to cool, to cool down

Conjugation
Conjugation of studzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive studzić
present tense 1st studzę studzimy
2nd studzisz studzicie
3rd studzi studzą
past tense 1st studziłem studziłam studziliśmy studziłyśmy
2nd studziłeś studziłaś studziliście studziłyście
3rd studził studziła studziło studzili studziły
future tense 1st będę studził1 będę studziła1 będziemy studzili1 będziemy studziły1
2nd będziesz studził1 będziesz studziła1 będziecie studzili1 będziecie studziły1
3rd będzie studził1 będzie studziła1 będzie studziło1 będą studzili1 będą studziły1
conditional 1st studziłbym studziłabym studzilibyśmy studziłybyśmy
2nd studziłbyś studziłabyś studzilibyście studziłybyście
3rd studziłby studziłaby studziłoby studziliby studziłyby
imperative 1st — studźmy
2nd studź studźcie
3rd niech studzi niech studzą
active adjectival participle studzący studząca studzące studzący studzące
passive adjectival participle studzony studzona studzone studzeni studzone
contemporary adverbial participle studząc
impersonal past studzono
verbal noun studzenie
1 or: będę studzić, będziesz studzić etc.

Synonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.