stróż

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *stȏržь.

Pronunciation
  • audio(file)
  • IPA(key): /struʂ/

Noun

stróż m pers (feminine stróżka)

  1. watchman
    Synonyms: strażnik, dozorca, cieć

Declension
declension of stróż
singular plural
nominative stróż stróże
genitive stróża stróży/stróżów
dative stróżowi stróżom
accusative stróża stróży/stróżów
instrumental stróżem stróżami
locative stróżu stróżach
vocative stróżu stróże

Noun

stróż m pers (feminine stróżka)

  1. guardian, keeper, caretaker, custodian, warden
    Synonym: opiekun

Declension
declension of stróż
singular plural
nominative stróż stróże/stróżowie
genitive stróża stróży/stróżów
dative stróżowi stróżom
accusative stróża stróży/stróżów
instrumental stróżem stróżami
locative stróżu stróżach
vocative stróżu stróże/stróżowie

Derived terms
  • stróżostwo
  • stróżowski
  • stróżówka

Further reading
  • stróż in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.