stimulaturus

Latin

Etymology

Future active participle of stimulō.

Participle

stimulātūrus m (feminine stimulātūra, neuter stimulātūrum); first/second declension

  1. about to stimulate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative stimulātūrus stimulātūra stimulātūrum stimulātūrī stimulātūrae stimulātūra
Genitive stimulātūrī stimulātūrae stimulātūrī stimulātūrōrum stimulātūrārum stimulātūrōrum
Dative stimulātūrō stimulātūrō stimulātūrīs
Accusative stimulātūrum stimulātūram stimulātūrum stimulātūrōs stimulātūrās stimulātūra
Ablative stimulātūrō stimulātūrā stimulātūrō stimulātūrīs
Vocative stimulātūre stimulātūra stimulātūrum stimulātūrī stimulātūrae stimulātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.