spoliczkować

Polish

Etymology

From policzek.

Pronunciation
  • IPA(key): /spɔ.lʲit͡ʂˈkɔ.vat͡ɕ/

Verb

spoliczkować pf (imperfective policzkować)

  1. to slap in the face

Conjugation
Conjugation of spoliczkować pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive spoliczkować
future tense 1st spoliczkuję spoliczkujemy
2nd spoliczkujesz spoliczkujecie
3rd spoliczkuje spoliczkują
past tense 1st spoliczkowałem spoliczkowałam spoliczkowaliśmy spoliczkowałyśmy
2nd spoliczkowałeś spoliczkowałaś spoliczkowaliście spoliczkowałyście
3rd spoliczkował spoliczkowała spoliczkowało spoliczkowali spoliczkowały
conditional 1st spoliczkowałbym spoliczkowałabym spoliczkowalibyśmy spoliczkowałybyśmy
2nd spoliczkowałbyś spoliczkowałabyś spoliczkowalibyście spoliczkowałybyście
3rd spoliczkowałby spoliczkowałaby spoliczkowałoby spoliczkowaliby spoliczkowałyby
imperative 1st niech spoliczkuję spoliczkujmy
2nd spoliczkuj spoliczkujcie
3rd niech spoliczkuje niech spoliczkują
passive adjectival participle spoliczkowany spoliczkowana spoliczkowane spoliczkowani spoliczkowane
anterior adverbial participle spoliczkowawszy
impersonal past spoliczkowano
verbal noun spoliczkowanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.