spenna

Faroese

Verb

spenna (third person singular past indicative spenti, third person plural past indicative spent, supine spent)

  1. to span, to draw
  2. to clamp
  3. to push with the feet
  4. to run
  5. (hvalba) to kick (a ball)

Conjugation
   Conjugation of spenna
v-9
infinitive spenna
present participle spennandi
past participle a5 spentur
supine spent
number singular plural
person first second third all
indicative eg tú hann/hon/tað vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present spenni spennir spennir spenna
past spenti spenti spenti spentu
imperative – tú – tit
present — spenn! — spennið!

Icelandic

Etymology

From Old Norse spenna. Cognate with Faroese spenna, Norwegian Nynorsk spenna, Swedish spänna, Danish spænde.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛnːa/
  • Rhymes: -ɛnːa

Verb

spenna (weak verb, third-person singular past indicative spennti, supine spennt)

  1. (transitive, with accusative) to tighten, to tauten
    Synonyms: strekkja, strengja
  2. (transitive, with accusative) to buckle, to clasp

Conjugation
spenna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að spenna
supine
(sagnbót)		 spennt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 spennandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég spenni við spennum present
(nútíð)		 ég spenni við spennum
þú spennir þið spennið þú spennir þið spennið
hann, hún, það spennir þeir, þær, þau spenna hann, hún, það spenni þeir, þær, þau spenni
past
(þátíð)		 ég spennti við spenntum past
(þátíð)		 ég spennti við spenntum
þú spenntir þið spenntuð þú spenntir þið spenntuð
hann, hún, það spennti þeir, þær, þau spenntu hann, hún, það spennti þeir, þær, þau spenntu
imperative
(boðháttur)		 spenn (þú) spennið (þið)
Forms with appended personal pronoun
spenntu spenniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
spennast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að spennast
supine
(sagnbót)		 spennst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 spennandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég spennist við spennumst present
(nútíð)		 ég spennist við spennumst
þú spennist þið spennist þú spennist þið spennist
hann, hún, það spennist þeir, þær, þau spennast hann, hún, það spennist þeir, þær, þau spennist
past
(þátíð)		 ég spenntist við spenntumst past
(þátíð)		 ég spenntist við spenntumst
þú spenntist þið spenntust þú spenntist þið spenntust
hann, hún, það spenntist þeir, þær, þau spenntust hann, hún, það spenntist þeir, þær, þau spenntust
imperative
(boðháttur)		 spennst (þú) spennist (þið)
Forms with appended personal pronoun
spennstu spennisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
spenntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 spenntur spennt spennt spenntir spenntar spennt
accusative
(þolfall)		 spenntan spennta spennt spennta spenntar spennt
dative
(þágufall)		 spenntum spenntri spenntu spenntum spenntum spenntum
genitive
(eignarfall)		 spennts spenntrar spennts spenntra spenntra spenntra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 spennti spennta spennta spenntu spenntu spenntu
accusative
(þolfall)		 spennta spenntu spennta spenntu spenntu spenntu
dative
(þágufall)		 spennta spenntu spennta spenntu spenntu spenntu
genitive
(eignarfall)		 spennta spenntu spennta spenntu spenntu spenntu

Noun

spenna f (genitive singular spennu, nominative plural spennur)

  1. stress, tension
  2. voltage
    Synonym: straumstyrkur
  3. buckle, clasp
    Synonym: sylgja

Declension
declension of spenna
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative spenna spennan spennur spennurnar
accusative spennu spennuna spennur spennurnar
dative spennu spennunni spennum spennunum
genitive spennu spennunnar spenna spennanna

Italian

Verb

spenna

  1. third-person singular present indicative of spennare
  2. second-person singular imperative of spennare

Anagrams

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

spenna n

  1. definite plural of spenn

Norwegian Nynorsk

Noun

spenna n

  1. definite plural of spenn
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.