sníða
See also: snida
Icelandic
Etymology
From Old Norse sníða, from Proto-Germanic *snīþaną, from Proto-Indo-European *sneyt- (“to cut”). Compare Swedish snida, Dutch snijden, German schneiden, dialectal English snithe.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsniːða/
- Rhymes: -iːða
Verb
sníða (strong verb, third-person singular past indicative sneið, third-person plural past indicative sniðu, supine sniðið)
Conjugation
sníða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sníða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sniðið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sníðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sníð | við sníðum | present (nútíð) |
ég sníði | við sníðum |
| þú sníður | þið sníðið | þú sníðir | þið sníðið | ||
| hann, hún, það sníður | þeir, þær, þau sníða | hann, hún, það sníði | þeir, þær, þau sníði | ||
| past (þátíð) |
ég sneið | við sniðum | past (þátíð) |
ég sniði | við sniðum |
| þú sneiðst | þið sniðuð | þú sniðir | þið sniðuð | ||
| hann, hún, það sneið | þeir, þær, þau sniðu | hann, hún, það sniði | þeir, þær, þau sniðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sníð (þú) | sníðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sníddu | sníðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sníðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sníðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sniðist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sníðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sníðst | við sníðumst | present (nútíð) |
ég sníðist | við sníðumst |
| þú sníðst | þið sníðist | þú sníðist | þið sníðist | ||
| hann, hún, það sníðst | þeir, þær, þau sníðast | hann, hún, það sníðist | þeir, þær, þau sníðist | ||
| past (þátíð) |
ég sneiðst | við sniðumst | past (þátíð) |
ég sniðist | við sniðumst |
| þú sneiðst | þið sniðust | þú sniðist | þið sniðust | ||
| hann, hún, það sneiðst | þeir, þær, þau sniðust | hann, hún, það sniðist | þeir, þær, þau sniðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sníðst (þú) | sníðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sníðstu | sníðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sniðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sniðinn | sniðin | sniðið | sniðnir | sniðnar | sniðin | |
| accusative (þolfall) |
sniðinn | sniðna | sniðið | sniðna | sniðnar | sniðin | |
| dative (þágufall) |
sniðnum | sniðinni | sniðnu | sniðnum | sniðnum | sniðnum | |
| genitive (eignarfall) |
sniðins | sniðinnar | sniðins | sniðinna | sniðinna | sniðinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sniðni | sniðna | sniðna | sniðnu | sniðnu | sniðnu | |
| accusative (þolfall) |
sniðna | sniðnu | sniðna | sniðnu | sniðnu | sniðnu | |
| dative (þágufall) |
sniðna | sniðnu | sniðna | sniðnu | sniðnu | sniðnu | |
| genitive (eignarfall) |
sniðna | sniðnu | sniðna | sniðnu | sniðnu | sniðnu | |
See also
Anagrams
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.