skríða
See also: skriða
Icelandic
Etymology
From Old Norse skríða, from Proto-Germanic *skrīþaną.
Verb
skríða (strong verb, third-person singular past indicative skreið, third-person plural past indicative skriðu, supine skriðið)
- to slither (as a snake, as a ship over water, on snowshoes over snow)
Conjugation
skríða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að skríða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
skriðið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
skríðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég skríð | við skríðum | present (nútíð) |
ég skríði | við skríðum |
| þú skríður | þið skríðið | þú skríðir | þið skríðið | ||
| hann, hún, það skríður | þeir, þær, þau skríða | hann, hún, það skríði | þeir, þær, þau skríði | ||
| past (þátíð) |
ég skreið | við skriðum | past (þátíð) |
ég skriði | við skriðum |
| þú skreiðst | þið skriðuð | þú skriðir | þið skriðuð | ||
| hann, hún, það skreið | þeir, þær, þau skriðu | hann, hún, það skriði | þeir, þær, þau skriðu | ||
| imperative (boðháttur) |
skríð (þú) | skríðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| skríddu | skríðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
skriðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skriðinn | skriðin | skriðið | skriðnir | skriðnar | skriðin | |
| accusative (þolfall) |
skriðinn | skriðna | skriðið | skriðna | skriðnar | skriðin | |
| dative (þágufall) |
skriðnum | skriðinni | skriðnu | skriðnum | skriðnum | skriðnum | |
| genitive (eignarfall) |
skriðins | skriðinnar | skriðins | skriðinna | skriðinna | skriðinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
skriðni | skriðna | skriðna | skriðnu | skriðnu | skriðnu | |
| accusative (þolfall) |
skriðna | skriðnu | skriðna | skriðnu | skriðnu | skriðnu | |
| dative (þágufall) |
skriðna | skriðnu | skriðna | skriðnu | skriðnu | skriðnu | |
| genitive (eignarfall) |
skriðna | skriðnu | skriðna | skriðnu | skriðnu | skriðnu | |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.