situatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of situō (place, situate), from situs (placed, put; site), perfect passive participle of sinō (place, lay down).

Participle

situātus m (feminine situāta, neuter situātum); first/second declension

  1. placed, situated, located, having been situated

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative situātus situāta situātum situātī situātae situāta
Genitive situātī situātae situātī situātōrum situātārum situātōrum
Dative situātō situātae situātō situātīs situātīs situātīs
Accusative situātum situātam situātum situātōs situātās situāta
Ablative situātō situātā situātō situātīs situātīs situātīs
Vocative situāte situāta situātum situātī situātae situāta

References

  • situatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • situatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.