siec

See also: sieć

Iu Mien

Numeral

siec

  1. seven

Polish

Alternative forms
  • siekać

Etymology

From Proto-Slavic *sěťi (stem *sěk-), from Proto-Indo-European *sek- (“to cut”).

Verb

siec impf

  1. (transitive) to slash, to hack, to scythe, to mow

Conjugation
Conjugation of siec impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive siec
present tense 1st siekę sieczemy
2nd sieczesz sieczecie
3rd siecze sieką
past tense 1st siekłem siekłam siekliśmy siekłyśmy
2nd siekłeś siekłaś siekliście siekłyście
3rd siekł siekła siekło siekli siekły
future tense 1st będę siekł1 będę siekła1 będziemy siekli1 będziemy siekły1
2nd będziesz siekł1 będziesz siekła1 będziecie siekli1 będziecie siekły1
3rd będzie siekł1 będzie siekła1 będzie siekło1 będą siekli1 będą siekły1
conditional 1st siekłbym siekłabym sieklibyśmy siekłybyśmy
2nd siekłbyś siekłabyś sieklibyście siekłybyście
3rd siekłby siekłaby siekłoby siekliby siekłyby
imperative 1st — sieczmy
2nd siecz sieczcie
3rd niech siecze niech sieką
active adjectival participle siekący siekąca siekące siekący siekące
passive adjectival participle sieczony sieczona sieczone sieczeni sieczone
contemporary adverbial participle siekąc
impersonal past sieczono
verbal noun sieczenie
1 or: będę siec, będziesz siec etc.

Synonyms

Derived terms

Further reading
  • siec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.