sido

Finnish

Verb

sido

  1. Indicative present connegative form of sitoa.
  2. Second-person singular imperative present form of sitoa.
  3. Second-person singular imperative present connegative form of sitoa.

Anagrams


Galician

Verb

sido m (feminine singular sida, masculine plural sidos, feminine plural sidas)

  1. masculine singular past participle of ser

Gothic

Romanization

sidō

  1. Romanization of 𐍃𐌹𐌳𐍉

Latin

Etymology

From Proto-Italic *sizdō, from Proto-Indo-European *sísdeti. From the same root as sedeō (I sit, I remain).

Cognate with Ancient Greek ἵζω (hízō, I sit, I sit down).

Pronunciation

Verb

sīdō (present infinitive sīdere, perfect active sīdī); third conjugation, no passive

  1. I sit down, I seat oneself, I settle
  2. I sink down, I sink out of sight

Inflection

   Conjugation of sido (third conjugation, active only)
indicative singular plural
first second third first second third
active present sīdō sīdis sīdit sīdimus sīditis sīdunt
imperfect sīdēbam sīdēbās sīdēbat sīdēbāmus sīdēbātis sīdēbant
future sīdam sīdēs sīdet sīdēmus sīdētis sīdent
perfect sīdī sīdistī sīdit sīdimus sīdistis sīdērunt, sīdēre
pluperfect sīderam sīderās sīderat sīderāmus sīderātis sīderant
future perfect sīderō sīderis sīderit sīderimus sīderitis sīderint
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present sīdam sīdās sīdat sīdāmus sīdātis sīdant
imperfect sīderem sīderēs sīderet sīderēmus sīderētis sīderent
perfect sīderim sīderīs sīderit sīderimus sīderitis sīderint
pluperfect sīdissem sīdissēs sīdisset sīdissēmus sīdissētis sīdissent
imperative singular plural
first second third first second third
active present sīde sīdite
future sīditō sīditō sīditōte sīduntō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives sīdere sīdisse
participles sīdēns
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
sīdere sīdendī sīdendō sīdendum

Derived terms

References

  • sido in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • sido in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers

Etymology

si- (modal) + -Ø- (3rd person subject prefix) + -Ø- (classifier) + -do (neuter perfective stem of root -DOII, “to be hot”).

Verb

sido

  1. it (an object) is hot

Usage notes

This verb is limited to expression in the third person.

This is a neuter verb. As such, it has only the perfective stem.

Conjugation

Paradigm: Neuter perfective (si), third person only.

See also


Portuguese

Pronunciation

Verb

sido (feminine singular sida, masculine plural sidos, feminine plural sidas)

  1. masculine singular past participle of ser

Somali

Verb

sido

  1. to take

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsido/, [ˈsiðo]

Verb

sido m (feminine singular sida, masculine plural sidos, feminine plural sidas)

  1. Masculine singular past participle of ser; been.

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.