sauma

Finnish

Etymology

From Proto-Germanic *saumaz.

Noun

sauma

  1. seam
  2. (informal) chance, window of opportunity

Declension
Inflection of sauma (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative sauma saumat
genitive sauman saumojen
partitive saumaa saumoja
illative saumaan saumoihin
singular plural
nominative sauma saumat
accusative nom. sauma saumat
gen. sauman
genitive sauman saumojen
saumainrare
partitive saumaa saumoja
inessive saumassa saumoissa
elative saumasta saumoista
illative saumaan saumoihin
adessive saumalla saumoilla
ablative saumalta saumoilta
allative saumalle saumoille
essive saumana saumoina
translative saumaksi saumoiksi
instructive — saumoin
abessive saumatta saumoitta
comitative — saumoineen

Derived terms

Anagrams

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsøyːma/
    Rhymes: -øyːma

Etymology 1

Verb

sauma (weak verb, third-person singular past indicative saumaði, supine saumað)

  1. to sew
Conjugation
sauma — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að sauma
supine
(sagnbót)		 saumað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 saumandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég sauma við saumum present
(nútíð)		 ég saumi við saumum
þú saumar þið saumið þú saumir þið saumið
hann, hún, það saumar þeir, þær, þau sauma hann, hún, það saumi þeir, þær, þau saumi
past
(þátíð)		 ég saumaði við saumuðum past
(þátíð)		 ég saumaði við saumuðum
þú saumaðir þið saumuðuð þú saumaðir þið saumuðuð
hann, hún, það saumaði þeir, þær, þau saumuðu hann, hún, það saumaði þeir, þær, þau saumuðu
imperative
(boðháttur)		 sauma (þú) saumið (þið)
Forms with appended personal pronoun
saumaðu saumiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
saumast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að saumast
supine
(sagnbót)		 saumast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 saumandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég saumast við saumumst present
(nútíð)		 ég saumist við saumumst
þú saumast þið saumist þú saumist þið saumist
hann, hún, það saumast þeir, þær, þau saumast hann, hún, það saumist þeir, þær, þau saumist
past
(þátíð)		 ég saumaðist við saumuðumst past
(þátíð)		 ég saumaðist við saumuðumst
þú saumaðist þið saumuðust þú saumaðist þið saumuðust
hann, hún, það saumaðist þeir, þær, þau saumuðust hann, hún, það saumaðist þeir, þær, þau saumuðust
imperative
(boðháttur)		 saumast (þú) saumist (þið)
Forms with appended personal pronoun
saumastu saumisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
saumaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 saumaður saumuð saumað saumaðir saumaðar saumuð
accusative
(þolfall)		 saumaðan saumaða saumað saumaða saumaðar saumuð
dative
(þágufall)		 saumuðum saumaðri saumuðu saumuðum saumuðum saumuðum
genitive
(eignarfall)		 saumaðs saumaðrar saumaðs saumaðra saumaðra saumaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 saumaði saumaða saumaða saumuðu saumuðu saumuðu
accusative
(þolfall)		 saumaða saumuðu saumaða saumuðu saumuðu saumuðu
dative
(þágufall)		 saumaða saumuðu saumaða saumuðu saumuðu saumuðu
genitive
(eignarfall)		 saumaða saumuðu saumaða saumuðu saumuðu saumuðu

Etymology 2

Noun

sauma

  1. indefinite accusative plural of saumur
  2. indefinite genitive plural of saumur

Occitan

Etymology

From Old Occitan [Term?], from Late Latin sauma, from alteration of Latin sagma, from Ancient Greek σάγμα (ságma). Compare French somme, Italian soma.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈsawmo]

Noun

sauma f (plural saumas)

  1. she-ass, jenny-ass
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.