rozpuścić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔˈspuɕ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

rozpuścić pf (imperfective rozpuszczać)

  1. to dissolve, to turn into a solution
  2. of hair: to untie, to undo
  3. to spoil, to overindulge

Conjugation
Conjugation of rozpuścić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive rozpuścić
future tense 1st rozpuszczę rozpuścimy
2nd rozpuścisz rozpuścicie
3rd rozpuści rozpuszczą
past tense 1st rozpuściłem rozpuściłam rozpuściliśmy rozpuściłyśmy
2nd rozpuściłeś rozpuściłaś rozpuściliście rozpuściłyście
3rd rozpuścił rozpuściła rozpuściło rozpuścili rozpuściły
conditional 1st rozpuściłbym rozpuściłabym rozpuścilibyśmy rozpuściłybyśmy
2nd rozpuściłbyś rozpuściłabyś rozpuścilibyście rozpuściłybyście
3rd rozpuściłby rozpuściłaby rozpuściłoby rozpuściliby rozpuściłyby
imperative 1st niech rozpuszczę rozpuśćmy
2nd rozpuść rozpuśćcie
3rd niech rozpuści niech rozpuszczą
passive adjectival participle rozpuszczony rozpuszczona rozpuszczone rozpuszczeni rozpuszczone
anterior adverbial participle rozpuściwszy
impersonal past rozpuszczono
verbal noun rozpuszczenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.