ronić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *roniti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔ.ɲit͡ɕ/

Verb

ronić impf (perfective uronić)

  1. (transitive) to shed
  2. (transitive) to moult, to slough
  3. to miscarry

Conjugation
Conjugation of ronić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ronić
present tense 1st ronię ronimy
2nd ronisz ronicie
3rd roni ronią
past tense 1st roniłem roniłam roniliśmy roniłyśmy
2nd roniłeś roniłaś roniliście roniłyście
3rd ronił roniła roniło ronili roniły
future tense 1st będę ronił1 będę roniła1 będziemy ronili1 będziemy roniły1
2nd będziesz ronił1 będziesz roniła1 będziecie ronili1 będziecie roniły1
3rd będzie ronił1 będzie roniła1 będzie roniło1 będą ronili1 będą roniły1
conditional 1st roniłbym roniłabym ronilibyśmy roniłybyśmy
2nd roniłbyś roniłabyś ronilibyście roniłybyście
3rd roniłby roniłaby roniłoby roniliby roniłyby
imperative 1st — rońmy
2nd roń rońcie
3rd niech roni niech ronią
active adjectival participle roniący roniąca roniące roniący roniące
passive adjectival participle roniony roniona ronione ronieni ronione
contemporary adverbial participle roniąc
impersonal past roniono
verbal noun ronienie
1 or: będę ronić, będziesz ronić etc.

Synonyms

Further reading
  • ronić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.