reyður

Faroese

Etymology

From Old Norse rauðr, from Proto-Germanic *raudaz, from Proto-Indo-European *h₁rowdʰós, from *h₁rewdʰ-.

Adjective

reyður (comparative reyðari, superlative reyðastur)

  1. red

Declension

reyður a15
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) reyður reyð reytt
Accusative (hvønnfall) reyðan reyða
Dative (hvørjumfall) reyðum reyðari reyðum
Genitive (hvørsfall) (reyðs) (reyðar) (reyðs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) reyðir reyðar reyð
Accusative (hvønnfall) reyðar
Dative (hvørjumfall) reyðum
Genitive (hvørsfall) (reyða)

Derived terms


Icelandic

Etymology

From Old Norse reyðr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈreiːðʏr/
  • Rhymes: -eiːðʏr
  • Homophone: reiður

Noun

reyður f (genitive singular reyðar, nominative plural reyðar)

  1. rorqual (whale of the family Balaenopteridae)
  2. arctic char (Salvelinus alpinus)

Declension

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.