regno

See also: regnò

Catalan

Verb

regno

  1. first-person singular present indicative form of regnar

Esperanto

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈreɡno/
  • Hyphenation: reg‧no
  • Rhymes: -eɡno
  • Audio:
    (file)

Noun

regno (accusative singular regnon, plural regnoj, accusative plural regnojn)

  1. realm (territory or state, ruled by a specific power)
  2. (biology, taxonomy) kingdom
    Homoj apartenas al la regno animaloj.
    Humans belong to the animal kingdom.

Interlingua

Noun

regno (plural regnos)

  1. reign
  2. kingdom, realm

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈreɲo/, [ˈr̺eɲ.ɲo]
  • Hyphenation: ré‧gno

Etymology 1

From Latin rēgnum.

Noun

regno m (plural regni)

  1. kingdom (all senses)

Etymology 2

Verb

regno

  1. first-person singular present of regnare

Anagrams


Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈreːɡ.noː/, [ˈreːŋ.noː]
  • (file)

Etymology 1

Inflected form.

Noun

rēgnō

  1. dative masculine singular of rēgnum
  2. ablative masculine singular of rēgnum

Etymology 2

From rēgnum (kingship”, “authority).

Verb

rēgnō (present infinitive rēgnāre, perfect active rēgnāvī, supine rēgnātum); first conjugation

  1. I reign, rule (as a monarch).
  2. I govern
  3. I tyrannize
  4. (figuratively) I dominate, prevail
Inflection
   Conjugation of regno (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present rēgnō rēgnās rēgnat rēgnāmus rēgnātis rēgnant
imperfect rēgnābam rēgnābās rēgnābat rēgnābāmus rēgnābātis rēgnābant
future rēgnābō rēgnābis rēgnābit rēgnābimus rēgnābitis rēgnābunt
perfect rēgnāvī rēgnāvistī, rēgnāsti1 rēgnāvit rēgnāvimus rēgnāvistis, rēgnāstis1 rēgnāvērunt, rēgnāvēre
pluperfect rēgnāveram rēgnāverās rēgnāverat rēgnāverāmus rēgnāverātis rēgnāverant
future perfect rēgnāverō rēgnāveris rēgnāverit rēgnāverimus rēgnāveritis rēgnāverint
passive present rēgnor rēgnāris, rēgnāre rēgnātur rēgnāmur rēgnāminī rēgnantur
imperfect rēgnābar rēgnābāris, rēgnābāre rēgnābātur rēgnābāmur rēgnābāminī rēgnābantur
future rēgnābor rēgnāberis, rēgnābere rēgnābitur rēgnābimur rēgnābiminī rēgnābuntur
perfect rēgnātus + present active indicative of sum
pluperfect rēgnātus + imperfect active indicative of sum
future perfect rēgnātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present rēgnem rēgnēs rēgnet rēgnēmus rēgnētis rēgnent
imperfect rēgnārem rēgnārēs rēgnāret rēgnārēmus rēgnārētis rēgnārent
perfect rēgnāverim rēgnāverīs rēgnāverit rēgnāverimus rēgnāveritis rēgnāverint
pluperfect rēgnāvissem, rēgnāssem1 rēgnāvissēs, rēgnāsses1 rēgnāvisset, rēgnāsset1 rēgnāvissēmus, rēgnāssemus1 rēgnāvissētis, rēgnāssetis1 rēgnāvissent, rēgnāssent1
passive present rēgner rēgnēris, rēgnēre rēgnētur rēgnēmur rēgnēminī rēgnentur
imperfect rēgnārer rēgnārēris, rēgnārēre rēgnārētur rēgnārēmur rēgnārēminī rēgnārentur
perfect rēgnātus + present active subjunctive of sum
pluperfect rēgnātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present rēgnā rēgnāte
future rēgnātō rēgnātō rēgnātōte rēgnantō
passive present rēgnāre rēgnāminī
future rēgnātor rēgnātor rēgnantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives rēgnāre rēgnāvisse, rēgnāsse1 rēgnātūrus esse rēgnārī rēgnātus esse rēgnātum īrī
participles rēgnāns rēgnātūrus rēgnātus rēgnandus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
rēgnāre rēgnandī rēgnandō rēgnandum rēgnātum rēgnātū

1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Descendants

References

  • regno in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • regno in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • regno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to depose a king: aliquem regno spoliare or expellere (Div. 1. 22. 74)
  • regno in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.