rdzewieć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrd͡zɛ.vʲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

rdzewieć impf (perfective zardzewieć)

  1. (intransitive, of metals) to rust, oxidize
    Synonym: korodować

Conjugation
Conjugation of rdzewieć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive rdzewieć
present tense 1st rdzewieję rdzewiejemy
2nd rdzewiejesz rdzewiejecie
3rd rdzewieje rdzewieją
past tense 1st rdzewiałem rdzewiałam rdzewieliśmy rdzewiałyśmy
2nd rdzewiałeś rdzewiałaś rdzewieliście rdzewiałyście
3rd rdzewiał rdzewiała rdzewiało rdzewieli rdzewiały
future tense 1st będę rdzewiał1 będę rdzewiała1 będziemy rdzewieli1 będziemy rdzewiały1
2nd będziesz rdzewiał1 będziesz rdzewiała1 będziecie rdzewieli1 będziecie rdzewiały1
3rd będzie rdzewiał1 będzie rdzewiała1 będzie rdzewiało1 będą rdzewieli1 będą rdzewiały1
conditional 1st rdzewiałbym rdzewiałabym rdzewielibyśmy rdzewiałybyśmy
2nd rdzewiałbyś rdzewiałabyś rdzewielibyście rdzewiałybyście
3rd rdzewiałby rdzewiałaby rdzewiałoby rdzewieliby rdzewiałyby
imperative 1st — rdzewiejmy
2nd rdzewiej rdzewiejcie
3rd niech rdzewieje niech rdzewieją
active adjectival participle rdzewiejący rdzewiejąca rdzewiejące rdzewiejący rdzewiejące
contemporary adverbial participle rdzewiejąc
impersonal past rdzewiano
verbal noun rdzewienie
1 or: będę rdzewieć, będziesz rdzewieć etc.
  • (noun) rdza
  • (adjectives) rdzawy, zardzewiały, rdzewny
  • (adverb) rdzawo

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.