ratel

Borrowed from Afrikaans ratel, from Middle Dutch raat (“honeycomb”)

• IPA^(key): /ˈɹɑːtəl/

ratel (plural ratels)

1. A carnivorous mammal, Mellivora capensis, found in Africa and some parts of Asia; the honey badger.

• Alert, alert, alter, alter-, altre, artel, later, taler, telar

From Dutch ratel, from Middle Dutch raat (“honeycomb”).

ratel (plural ratels)

1. honey badger
2. badger

• (badger): das

• IPA^(key): /ˈraː.təl/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ra‧tel
• Rhymes: -aːtəl

From Middle Dutch ratele.

ratel f or m (plural ratels, diminutive rateltje n)

1. (music) ratchet, rattle
2. ratchet (tool or mechanism)
3. socket wrench
4. rattle (organ for making noise, such as a rattlesnake's)

See the etymology of the main entry.

ratel

1. first-person singular present indicative of ratelen
2. imperative of ratelen

From Middle Dutch ratele. Related to raat.

ratel f (plural ratels, diminutive rateltje n)

1. (Belgium) honeycomb
   • 1895, De Mandelbie, vol. 1, issue 6, page 86.

     Zij zullen meêdoogenloos uitgeplunterd worden ; zelfs de ratels zullen hunne vraatzucht niet ontgaan, zooals gij verder zult zien.

   • 1971, Vlaams Imkersblad, page 227.

     Honig diende tot voeding en werd als offer in de godsdienstige plechtigheden aangeboden. De oude Kelten, over drie duizend jaren, boden de landelijke godheden een ratel (raat) zeem aan om de zegening der veldvruchten te bekomen.

2. (uncommon, chiefly South Africa) ratel [from 18th c.]

   Synonym: honingdas

• alert, later

ratel m (plural ratéis)

1. honey badger (Mellivora capensis, a mustelid of Africa, Arabia and India)

ratel m (plural rateles)

1. honey badger

• tejón de miel